បទយកការណ៍៖ ពិធីបុណ្យ គ្រិស្តស្មាស់ កាន់តែមាន ឥទ្ធិពលមកលើ យុវវ័យខ្មែរ ជាងបុណ្យជាតិ​ (មានសំឡេងខាងក្នុង)

ភ្នំពេញ៖ពីមួយឆ្នាំទៅមួយឆ្នាំ គេសង្កេតឃើញថា យុវវ័យខ្មែរ មានភាពភ្លើតភ្លើន កាន់តែខ្លាំងជាមួយ នឹងវប្បធម៌បរទេស ជាក់ស្តែងគឺ ពិធីបុណ្យគ្រិស្តស្មាស់ (Christmas) ដែលជាទូទៅត្រូវបាន យុវវ័យខ្មែរបានដឹង និងចូលរួមប្រារព្ធពិធី នេះយ៉ាងទូលំទូលាយ ជាងបុណ្យជាតិរបស់ខ្លួន ដោយសារតែពិធីបុណ្យនេះ បានជ្រួត ជ្រាប ទៅក្នុងស្រទាប់យុវវ័យ តាមរយៈការផ្សព្វផ្សាយ ជាប្រយោល នៅតាមបណ្ដាទីក្រុង ទីប្រជុំជនធំៗ ពិសេសក្រុង សេដ្ឋកិច្ច-ទេសចរណ៍ នៅប្រទេសកម្ពុជា ក្នុងនោះនៅតាមសណ្ឋាគារ ផ្ទះសំណាក់ ភោជណីយដ្ឋាន មជ្ឈមណ្ឌលទេសចរណ៍ តាមដងផ្លូវសំខាន់ៗ បានរៀបចំលម្អ តុបតែង រចនាភ្លើង ផ្កាភ្ញី កូនឈើ រូបភាព និងរបស់របរ លម្អទេសភាព សោភណភាព យ៉ាងព្រោងព្រាត គួរជាទីទាក់ទាញ និងចាប់អារម្មណ៍ផងដែរ។

ប៉ុន្តែផ្ទុយទៅវិញនៅពេលមានបុណ្យជាតិម្តងៗ គេសង្កេតឃើញនៅតាម ភោជណីយដ្ឋាន មជ្ឈមណ្ឌលទេស ចរណ៍នានា គេមិនសូវឃើញមានការដាក់តាំងបង្ហាញឲ្យបានទូលំទូលាយ ដូចជាបុណ្យគ្រិស្តស្មាស់នោះឡើយ។

ជុំវិញការប្រារព្ធពិធីបុណ្យគ្រិស្តស្មាស់របស់យុវវ័យខ្មែរនេះដែរ មន្រ្តីជំនាញខាងប្រវត្តិសាស្រ្ត បានសម្តែងនូវ ការព្រួយបារម្ភជាខ្លាំងទៅលើបញ្ហានេះ ដោយបានលើកឡើងថា ប្រជាជន និងយុវវ័យខ្មែរ មិនបានស្គាល់ និងយល់ពីអន្ថន័យនៃពិធីបុណ្យណូអែល ឬបុណ្យគ្រិស្តស្មាស់នេះឲ្យបានច្បាស់លាស់នៅឡើយទេ ដោយមានកូនខ្មែរខ្លះ មិនបានយល់អំពីវប្បធម៌របស់បរទេស ហើយការដែលមិនយល់ពី វប្បធម៌ បរទេសនេះហើយ បានជាធ្វើឲ្យកូនខ្មែរមួយចំនួនបានបំពុលបរិយាកាសនៅក្នុងសង្គម ដែលធ្វើឲ្យវប្បធម៌របស់ជាតិខ្មែរកាន់តែមានការធ្លាក់ចុះជាបន្តបន្ទាប់។

លោក លីន មករា ជានិស្សិតបញ្ចប់ថ្នាក់បរិញ្ញាប័ត្រ នៅសកលវិទ្យាល័យន័រតុន បានឲ្យដឹងថា ពិធីបុណ្យ អូណែល នេះ យុវវ័យខ្មែរ ក៏ដូចជាមនុស្សវ័យកណ្តាលមួយចំនួននៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជា តែងនាំគ្នាប្រារព្ធធ្វើជា រៀងរាល់ឆ្នាំ ហើយការប្រារព្ធពិធីនេះឡើង ក្រុមយុវវ័យមិនសូវជាបានដឹងច្បាស់ពីអន្ថន័យពិតប្រាកដនៅឡើយ ដោយភាគច្រើនពួកគាត់គ្រាន់តែចង់សប្បាយតែប៉ុណ្ណោះ ហើយការប្រារព្ធពិធីបុណ្យណូអែលនេះ កាន់តែមាន ភាពអធិកអធមខ្លាំងឡើងពីមួយឆ្នាំទៅមួយឆ្នាំ ពីសំណាក់យុវវ័យខ្មែរ។

លោកបន្តថា «ដោយសារតែយុវវ័យខ្មែរបច្ចុប្បន្ន នាំគ្នាប្រារព្ធពិធីបុណ្យណូអែលនេះយ៉ាងទូលំទូលាយនោះ វាបានធ្វើឲ្យប៉ះពាល់ដល់វប្បធម៌របស់ខ្មែរយើងជាខ្លាំង ព្រោះយុវវ័យខ្មែរបច្ចុប្បន្នអ្វីដែលជាវប្បធម៌របស់ខ្មែរ គឺមិនសូវជាមានការចាប់អារម្មណ៍និងធ្វើតាមប៉ុន្មាន ប៉ុន្តែអ្វីដែលជាវប្បធម៌បរទេសវិញ ពួកគាត់បែរ ជាមានការចាប់អារម្មណ៍ និងធ្វើតាមវប្បធម៌បរទេសទៅវិញ»។

កញ្ញា គី ចាន់ស៊ី និស្សិតរៀននៅសកលវិទ្យាល័យវិទ្យាសាស្រ្តសុខាភិបាល បានឲ្យដឹងដែរថា នៅឆ្នាំ២០១២នេះ ការប្រារព្ធពិធីបុណ្យណូអែលពីសំណាក់យុវវ័យខ្មែរ គឺមានលក្ខណៈគគ្រឹកគគ្រេងជាខ្លាំង តាមភោជណីយដ្ឋាន មជ្ឈមណ្ឌលទេសចរណ៍ តាមដងផ្លូវសំខាន់ៗ បានរៀបចំលម្អ តុបតែង រចនាភ្លើង ផ្កាភ្ញី កូនឈើ រូបភាព និងរបស់របរលម្អទេសភាព សោភណភាព យ៉ាងព្រោងព្រាត គួរជាទីទាក់ទាញ និងចាប់អារម្មណ៍ផងដែរ។

ជាពិសេសនៅតាមសាលាឯកជននៅក្នុងរាជធានីភ្នំពេញ បានប្រារព្ធពិធីបុណ្យនេះ យ៉ាងអធិកអធម និងនៅតាមភោជណីយដ្ឋាន មជ្ឈមណ្ឌលកំសាន្តនានា បានរៀបចំលម្អ តុបតែង រចនា ភ្លើង ផ្កាភ្ញី និងរបស់របរ លម្អទេសភាព សោភណភាព យ៉ាងព្រោងព្រាតផងដែរ។

កញ្ញា គី ចាន់ស៊ី បន្តថា «នៅថ្ងៃទី២៥នេះ យុវវ័យនាំគ្នាប្រារព្ធពិធីនេះយ៉ាងច្រើន និងបានជូនកាដូគ្នា ទៅវិញទៅមក ជាពិសេសភាគីខាងបុរស ដែលបានជូនកាដូទៅសង្សាររបស់គេ ហើយភាគច្រើន យុវវ័យមិន បានយល់អំពីពិធីបុណ្យអូណែលនេះទេ គឺពួកគេគ្រាន់តែចង់សប្បាយតែប៉ុណ្ណោះ ដែលនេះធ្វើ ឲ្យមានការយល់ ប្រឡំអំបីវប្បធម៌បរទេស និងវប្បធម៌ខ្មែរ»។

លោក ដារ៉ា ជានិស្សិតម្នាក់រៀននៅ សកលវិទ្យាល័យន័រតុន បានឲ្យដឹងដូចគ្នាថា តាមពិតទៅពិធី បុណ្យណូអែល នេះ មិនមែនជាវប្បធម៌របស់ខ្មែរនោះទេ ហើយយុវវ័យខ្មែរកាន់តែច្រើនឡើង បាននាំគ្នាប្រារព្ធនូវ ពិធីបុណ្យនេះឡើងជារៀងរាល់ឆ្នាំ ហើយនេះ គឺជាកំហុសឆ្គងមួយរបស់យុវវ័យខ្មែរយើង ព្រោះនេះមិនមែន ជាបុណ្យរបស់ខ្មែរនោះឡើយ ដែលបញ្ហានេះអាចធ្វើឲ្យវប្បធម៌ខ្មែរធ្លាក់ចុះជាបន្តបន្ទាប់ពីមួយថ្ងៃទៅមួយថ្ងៃ។

លោកបន្តថា «នៅថ្ងៃនេះ ខ្ញុំមិនមានកម្មវិធីអ្វីនោះទេ ហើយក្នុងនាមខ្ញុំជាយុវវ័យខ្មែរម្នាក់ ខ្ញុំសូមអំពាវនាវដល់ យុវវ័យទាំងអស់ សូមជួយថែរក្សានូវវប្បធម៌ខ្មែរយើងឲ្យបានគង់វង្ស កុំយកវប្បធម៌បរទេសមកអនុវត្តច្រើនពេក ព្រោះវាអាចធ្វើឲ្យវប្បធម៌ខ្មែរធ្លាក់ចុះ»។

កញ្ញា លក្ខិណា ដែលជាគ្រូបង្រៀនម្នាក់នៅសាលាឈុនហាក់អន្តរជាតិ បានលើកឡើងថា ជារៀងរាល់ ឆ្នាំសាលាឈុនហាក់អន្តរជាតិ តែងតែប្រារព្ធនូវពិធីបុណ្យណូអែលនេះ ដើម្បីសាងនូវភាពជិតស្និទ្ធ និងឲ្យក្មេងៗមានភាពសប្បាយរីករាយជាមួយមិត្តភ័ក្ភ និងជាមួយគ្រូបង្រៀនទាំងអស់នៅក្នុងសាលា។

កញ្ញាបន្តថា «ចំពោះបុណ្យនេះ វាមានទាំងផលល្អ និងផលអាក្រក់ ដោយផលល្អ គឺធ្វើឲ្យក្មេងស្គាល់ពីវប្បធម៌ បរទេសបានច្រើន ចំណែកផលអាក្រក់វិញ គឺពីមួយឆ្នាំទៅមួយឆ្នាំវប្បធម៌បរទេសហូរ ចូលមកកម្ពុជាកាន់តែច្រើន»។

អ្នកសម្របសម្រួលកម្មវិធីរបស់អង្គការយុវជនខ្មែរ និងការអភិវឌ្ឍសង្គម លោកស្រី ហេង សុខគន្ធា ធ្លាប់បានពន្យល់ពីមូលហេតុដែលធ្វើឲ្យយុវវ័យ បានស្គាល់ពីពិធីបុណ្យបរទេសច្រើនជាងបុណ្យជាតិខ្លួននោះ ដោយសារតែពិធីបុណ្យណូអែលភាគច្រើន ត្រូវបានផ្សព្វផ្សាយយ៉ាងទូលំទូលាយតាម រយៈបណ្តាញផ្សព្វផ្សាយ ទំនើបដូចជាអ៊ីនធឺណែត និងហ្វេសបុក និងនៅតាមសាធារណៈជាដើម ប៉ុន្តែបើក្រឡេកមើលពីពិធីបុណ្យ ជាតិវិញ ដូចជាពិធីបុណ្យសាសនាធំៗ គឺមិនសូវឃើញមានការផ្សព្វផ្សាយជា លក្ខណៈទំនើបដែលធ្វើ ឲ្យយុវជនខ្មែរចាប់អារម្មណ៍ប៉ុន្មានទេ។

លោកស្រីបន្តថា «យើងឃើញជាក់ស្តែង ពិធីបុណ្យផ្សេងៗរបស់ខ្មែរយើង មិនសូវមានការរៀបចំនៅ តាមទីសាធារណៈប៉ុន្មានទេ ផ្ទុយទៅវិញបុណ្យណូអែល បែរជាមានរៀបចំយ៉ាងព្រោងព្រាតនៅ តាមទីសាធារណៈទៅវិញ ដែលធ្វើឲ្យយុវវ័យខ្មែរមួយចំនួនមានការត្រេកត្រអាលជាខ្លាំងទៅនឹងបុណ្យនោះ»។

លោកបណ្ឌិតសភាចារ្យ រស់ ចន្រ្តាបុត្រ ជាសាស្រ្តាចារ្យបណ្ឌិតផ្នែកវិទ្យាសាស្រ្តនយោបាយ បានមានប្រសាសន៍ថា ក្នុងបញ្ហានេះ គឺត្រូវចែកជាពីរចំណែក អ្នកពាណិជ្ជកម្មដែលគេធ្វើពិធីនេះ ដើម្បីទាក់ទាញភ្ញៀវឲ្យចូលទៅកន្លែងរបស់គេ និងមួយទៀតសាលាឯកជនដែលបង្រៀនភាសាអង់គ្លេស ដែលពួកគេត្រូវផ្សព្វផ្សាយឲ្យសិស្សបានដឹងអំពីវប្បធម៌របស់បរទេសដែរ ដូច្នេះ គឺជារឿងធម្មតា។ ប៉ុន្តែអ្វីដែលគួរឲ្យសោកស្តាយនោះគឺ យុវជនខ្មែរមួយចំនួនតូចមានការយល់ច្រឡំដោយមិនបានស្គាល់ពីប្រវត្តិ ឬអត្ថន័យ នៃពិធីបុណ្យណូអែលនេះ បានច្បាស់លាស់។

លោកបណ្ឌិតសភាចារ្យបន្តថា «នេះជាបញ្ហាមួយដែលយើងមានការសោកស្តាយ ព្រោះអ្នកទាំងអស់នោះ មិនយល់អំពីប្រវត្តិ ហើយបញ្ហាបុណ្យណូអែលនេះ គឺជាបុណ្យមួយដែលពួកបច្ឆិមប្រទេសធ្វើឡើង ដើម្បីរំលឹកនៃ ថ្ងៃដែលព្រះយ៉េស៊ូគ្រិស្ត បានចាប់កំណើត ដូច្នោះគេធ្វើឡើងដើម្បីរំលឹកនៅអ្វីដែលជាសាសនា របស់គេតែ ប៉ុណ្ណោះ ហើយពិធីនេះពួកបច្ឆិមប្រទេសគេតែងធ្វើឡើង នៅយប់ថ្ងៃទី២៤ ឆ្លងចូលថ្ងៃទី២៥ ក្នុងរង្វង់គ្រួសារ របស់ពួកគេ ដោយមានការជប់លៀងសប្បាយជាមួយគ្រួសារ ជាពិសេសសម្រាប់កូន តូចៗដែលមានអាយុក្រោម១២ឆ្នាំ»។

លោកបណ្ឌិតបន្ថែមថា ពិធីបុណ្យនេះ គឺមិនយកមកធ្វើនៅតាមទីសាធារណៈនៅតាមផ្លូវ ឬនៅតាមហាងនោះទេ ប៉ុន្តែកូនខ្មែរយើងយល់មិនបានច្បាស់ ហើយបានយកវប្បធម៌របស់គេដែលពួកគាត់មិនយល់នោះ មកកាឡៃធ្វើ ជាឱកាសនិយមមួយ ដើម្បីបំពេញនូវអ្វីដែលជាអារម្មណ៍ និងមនោសញ្ចេតនាភ្លើតភ្លើនរបស់ពួកគេ។ ដូច្នោះ បញ្ហានេះហើយ ដែលធ្វើឲ្យយើងមានការព្រួយបារម្ភត្រង់ថា មានកូនខ្មែរខ្លះនៅតែមិនយល់អំពីវប្បធម៌របស់គេ ហើយយកមកកាឡៃ ដែលជាការប្រមាទទៅលើវប្បធម៌ ឬប្រពៃណីរបស់គេ ដែលធ្វើឲ្យខូចនូវប្រពៃណីរបស់គេ។ ការដែលកូនខ្មែរមិនបានយល់ពីវប្បធម៌បរទេសនេះហើយ បានជាធ្វើឲ្យកូនខ្មែរមួយចំនួនបានបំពុលបរិយាកាស នៅក្នុងសង្គមដែលធ្វើឲ្យវប្បធម៌របស់ជាតិខ្មែរកាន់តែមាន ការធ្លាក់ចុះជាបន្តបន្ទាប់ទៅថ្ងៃអនាគត ហើយប្រសិនបើកូនខ្មែរសម័យនេះ ចេះតែយល់បែបនេះទៀត គឺអាចជះឥទ្ធិពលដល់ក្មេងជំនាន់ក្រោយ ដោយឲ្យពួកគេរឹតតែមិនយល់នូវការប្រារព្ធបុណ្យណូអែលនេះ ហើយយកបុណ្យគេមកធ្វើជាបុណ្យឯង។

លោកបណ្ឌិត បានបញ្ជាក់ថា កូនខ្មែរមួយចំនួន គួរតែមានក្តីអាម៉ាស គឺអាម៉ាសត្រង់ថា យើងមានអត្តសញ្ញាណ របស់ខ្លួនហើយ តែបែរជាយកអ្វីដែលជាអត្តសញ្ញាណ និងវប្បធម៌របស់គេមកធ្វើជារបស់ខ្លួន។

បុណ្យគ្រិស្តម៉ាស ឬណូអែល ចាប់ផ្តើមប្រារព្ធធ្វើ ប្រមាណជា ២០០ឆ្នាំ ក្រោយគ្រិស្តសករាជ។ កាលពីឆ្នាំ២២១ ប្រវត្តិវិទូសម័យ ក្រុងរ៉ូម ឈ្មោះ Sextus Julius Africanus បានកំណត់ក្នុងសៀវភៅ ប្រវតិ្តពិភពលោករបស់គាត់ យកថៃ្ង២៥ ធ្នូ ជាថៃ្ងបុណ្យគ្រិស្តម៉ាស។ ដាយគ្រិស្តម៉ាស នៅជាប់នឹងបុណ្យ រដូវរងា ដែលជាឱកាស សប្បាយ រីករាយរបស់ជនជាតិជាច្រើន ក្នុងតំបន់ត្រជាក់ ចំហៀងខាងជើង នៃពិភពលោក បុណ្យនេះក៏ចេះតែកើន ប្រជាប្រិយភាព ខ្លាំងឡើង ចាប់ពីសតវត្សរ៍ទី៤ រៀងមក ក្នុងអាណាចក្ររ៉ូមុំាង។

យោងតាមសព្វវចនាធិប្បាយ Britannica និង ឯកសារដទៃទៀត បុណ្យគ្រិស្តម៉ាស បានត្រូវរៀបចំ ឲ្យមានបែបបទត្រឹមត្រូវ តាមពិធីសាសនា កាលពី យុគកណ្តាល ហើយទម្លាប់ចែកចាយអំណោយ ឬហ្គិហ្វត៍ ឬ កាដូ នោះ ក៏កើតមានចាប់ពី សតវត្សរ៍ទី១៥ មក។ នៅប្រទេស អង់គេ្លស ក្រោយមានការប្តូរ ទៅកាន់និកាយ ប្រូតិស្តង់ ក៏មានការហាម មិនឲ្យធ្វើបុណ្យ គ្រិស្តម៉ាស នៅអង់គេ្លស រួមទាំង ស្កត់ឡែនដ៍ ឬ Ecosse និង ក្នុងចំណោមនិគមជនអង់គេ្លស នៅទ្វីបអាមេរិកផងដែរ កាលពីឆ្នាំ១៦៤៧។ ទាល់តែ ចូលដល់ពាក់កណ្តាល សតវត្សរ៍ទី១៩ហើយ ទើបបុណ្យ គ្រិស្តម៉ាស បានទទួលប្រជាប្រិយភាពឡើងវិញ ដោយបានក្លាយជាបុណ្យ ដែលមិនសូវទាក់ទងនឹងខាង សាសនា ដូចមុនទៀត តែជាបុណ្យរីករាយ ប្តូរអំណោយគ្នាទៅវិញទៅមក ហើយស៊ីផឹកសប្បាយ ជួបជុំញាតិមិត្តទៅវិញ។

ប័ណ្ណជូនសព្វសាធុការពរ ក្នុងឱកាសបុណ្យ គ្រិស្តម៉ាស និងចូលឆ្នាំថ្មី ដំបូងបង្អស់ បានកើតមានប្រមាណជា ១៦០ឆ្នាំមុននេះ ហើយគំនិតស្តីពី សាន្តាខ្លស Santa Claus ឬ Pere Noe ដែលសើច ហូ ហូ ហូ ជិះគាវទឹកកក អូសដោយសត្វរមាំង នាំកាដូ ចុះតាមបំពង់ផែ្សង ទៅចែកឲ្យ កេ្មងៗ ដែលប្រព្រឹត្តល្អនោះ ក៏ចាប់ផ្តើមទទួល ប្រជាប្រិយភាព ពីសតវត្សរ៍ទី១៩ នៅក្រុង ញូវយ៉ក។

នៅសតវត្សរ៍ទី១ នៃ គ្រិស្តសករាជ ជំនឿក្រៅសាសនាទាំងអស់នេះ ក៏ត្រូវសាសនាគ្រិស្ត គ្របដណ្តប់ ព្រោះ សាសនា របស់ ជីស័ស ខ្រៃស្ត៍ ពេលនោះ បានចាប់ផ្តើម រីករាលដាល គ្របដណ្តប់ អាណាចក្ររ៉ូមុំាង។ ក៏ប៉ុនែ្ត ថៃ្ងកំណើត ឬ ទិវាប្រសូតិ ពិតប្រាកដ របស់ យេស៊ូគ្រិស្ត ពុំមាននរណាដឹងច្បាស់ថា ជាថៃ្ងណា ឆ្នាំណា ពិតប្រាកដឡើយ ដោយគ្មានបញ្ជាក់ឲ្យដឹង ក្នុងគម្ពីរប៊ីប្ល៍។ដោយសារក្រុងរ៉ូម បានប្រារព្ធថៃ្ងកំណើតរបស់ មីត្រា ទេវៈនៃពន្លឺ នៅថៃ្ងទី២៥ ធ្នូ ជាទូទៅ ទើបគេគិតថា គ្រិស្តសាសនិក នៅរ៉ូម ក៏បាននាំគ្នា សន្មតយក ថៃ្ងនោះ ជាថៃ្ងកំណើត របស់ យេស៊ូគ្រិស្ត នោះផងដែរ។នៅសតវត្សរ៍ទី៤ សមេ្តចប៉ាប ក្រុងរ៉ូម ក៏បានប្រកាស ជាផ្លូវការថា ថៃ្ង២៥ ធ្នូ គឺជាទិវាប្រសូតិ របស់ ព្រះគ្រិស្ត។

និយាយពីបុណ្យគ្រិស្តម៉ាស ចាំបាច់ត្រូវស្គាល់ Santa Claus ឬ Pere Noel ដែលគេតែង ពណ៌នាថា ជាបុរសចាស់ ពុកមាត់ពុកចង្កា សស្រមូម ដុះពោះស្ពីង ស្លៀកពាក់ ខោអាវពណ៌ក្រហម ជាមនុស្សចិត្តល្អ ដែលមានផ្ទះ នៅឯ ប៉ូល ឬ អក្ខោសាន ខាងជើង ដែលគ្របដណ្តប់ ទៅដោយទឹកក។ ជនជាតិហូល្លង់ដ៍ មានទំនៀមស្គាល់ សន្តបុគ្គល ឈ្មោះ Saint Nicolas ឬ Sinterklaas ដែលតែងតែចែកស្ករគ្រាប់ និង អំណោយផេ្សងៗ ឲ្យកូនកេ្មង នៅថៃ្ងបុណ្យ។ លុះពួកហុល្លងដ៍ អន្តោប្រវេសន៍ ទៅនៅអាមេរិក គេក៏បាននាំយកជំនឿនោះទៅជាមួយផង ហើយនៅសតវត្សទី១៩ អាមេរិក ក៏បានប្តូរឈ្មោះ គាត់ជា santa claus ឬ Saint Nicolas។ នៅរៀងរាល់យប់ទី ២៤ រំលងអធ្រាត្រចូល ២៥ សាន្តាខ្លស នឹងជិះ គាវទឹកកក ដឹកកាដូ យកទៅចែកឲ្យកូនកេ្មង ដែលប្រព្រឹត្តល្អ មិនខ្ជិលច្រអូស ហើយដែលបានសរសេរសំបុត្រ សូមអំណោយពីគាត់។ គេនិយាយប្រាប់ កូនកេ្មងតូចៗថា សាន្តា ចុះតាមបំពង់ផែ្សង យកកាដូ ទៅដាក់នៅក្រោមដើមស្រល់ ដែលគ្រួសារនីមួយៗ តុបតែងដោយ អំពូលភ្លើង ខែ្សបូ និង ផ្កាយក្រដាសពណ៌‌ រួចហើយ សាន្តា ក៏នឹងទទួលទាននំ និងទឹកដោះ ដែលគេតែង ដាក់ថ្វាយគាត់ នៅលើតុ ។

ក្រៅពីថៃ្ងបុណ្យនេះ សាន្តាខ្លស នឹងនៅផ្ទះ ជាមួយភរិយា ហើយផលិត គឿ្រងលេងផេ្សងៗ ដោយមានពួក ទេវតាតូចៗ ជួយគាត់ ដើម្បីទុកសម្រាប់ចែកឲ្យកូនកេ្មង នៅឆ្នាំក្រោយទៀត។ មាននិទានសៀវភៅ កំណាព្យល្ខោន និងភាពយន្តជាច្រើន រៀបរាប់ពីបុណ្យ គ្រិស្តម៉ាស ដែលថ្វីបើជាបុណ្យខាង សាសនាគ្រិស្ត ព្រោះជាទិវាប្រសូតិ របស់ព្រះយេស៊ូ តែក៏បានក្លាយទៅជាបុណ្យ នៃទឹកចិត្តសប្បុរសបុណ្យ នៃការចែកចាយអំណោយ។

នៅថ្ងៃបុណ្យណូអែល អ្នកណាដែលមិនទិញអ្វីចែកគ្នា គេតែងប្រដូចទៅនឹង សេដ្ឋីកំណាញ់ស្វិត ឈ្មោះ ស្រ្គូច ក្នុងនិទានរបស់ឆាល្ស៍ ឌិកខឹនស៍ ដែលកំណាញ់ មហាកំណាញ់ ទាល់តែត្រូវ ខ្មោចលង ស្ទើរស្លាប់ស្ទើររស់។ សម័យមុន អំណោយបុណ្យគ្រិស្តម៉ាស ច្រើនជា ប្រដាប់ កេ្មងលេង គឿ្រងឧបករណ៍អគ្គិសនី វិទ្យុ ទូរទស្សន៍ ស្លៀកពាក់ គ្រឿងឧបករណ៍តន្រ្តី និងកីឡាជាដើម៕

កាដូ ដែលគេផ្តល់ជូនគ្នានៅថ្ងៃបុណ្យណូអែល